Wij gaan van 20-07-12 tot 11-08-12 het naar Zuidwesten van Amerika, waar we de staten Californië, Utah, Nevada en Arizona zullen aandoen. Lees mee over onze plannen, voorbereidingen en belevenissen tijdens de reis. Het verslag van ons Florida vakantie mei 2012 staat ook op dit blog. Vanaf dag 12 zijn de verslagen op een ander blog deel 2 verder te lezen, dit ivm de data limiet.

Iedereen is welkom om mee te lezen. We vinden het erg leuk als je een berichtje voor ons achterlaat.

Harm, Christa, Iris en Thijs


donderdag 16 augustus 2012

Dag 22 - laatste dag / terugreis

Het even geduurd, maar hier dan toch nog het verslag van onze laatste dag en de terugreis.
Na een laatste prima nacht......

Lees verder door op onderstaande link te klikken:

www.medemaatjes5.blogspot.com

vrijdag 10 augustus 2012

Dag 21 - Los Angeles - Hollywood

Onze laatste volle dag van de vakantie is aangebroken, op speciaal verzoek van Iris gaan we vandaag naar de Hollywood Boulevard.

Lees verder door op onderstaande link te klikken:

www.medemaatjes5.blogspot.com

woensdag 8 augustus 2012

Dag 20 - Los Angeles, fietsen.

Vandaag geen wekker, ondanks dat ben ik toch vroeg wakker, maar de rest slaapt gelukkig wel wat langer. Als we rond 9.00 uur bij de kinderen op hun kamer gaan kijken zijn ze alletwee nog in dromenland. Rond 9.30 uur gaan we naar buiten om......

Lees verder door op onderstaande link te klikken:

dinsdag 7 augustus 2012

Dag 19 - Los Angeles

Vandaag rijden van Monterey naar Los Angeles over de prachtige weg langs de kust.....






Lees verder door op onderstaande link te klikken:

www.medemaatjes5.blogspot.com

maandag 6 augustus 2012

Dag 18 - Monterey

Na 3 dagen San Francisco pakken we onze spullen weer bij elkaar. We gaan vandaag naar Monterey....


Om verder te lezen klik op onderstaande link:

www.medemaatjes5.blogspot.com

zondag 5 augustus 2012

Dag 17 - San Francisco, Golden Gate

Vandaag is onze laatste volle dag in San Francisco. Na het ontbijt lopen we naar een keerpunt van de Cable Cars, waar we ..........

Lees verder door op onderstaande link te klikken:

www.medemaatjes5.blogspot.com

zaterdag 4 augustus 2012

Dag 16 - Downtown San Francisco

Vanmorgen slapen we, voor de eerste keer deze vakantie, uit. Na alle drukke dagen is iedereen toe aan een dagje rustig aan en niets moeten, hoe leuk ook.

Lees verder door op onderstaande link te klikken:

www.medemaatjes5.blogspot.com

vrijdag 3 augustus 2012

Dag 15 - San Francisco


Vandaag verlaten we Yosemite , ons laatste Nationale Park. Onze laatste Week brengen we door aan de kust van Californië, we gaan eerst een paar dagen naar San Francisco, dan.......

Lees verder door op onderstaande link te klikken:

www.medemaatjes5.blogspot.com

donderdag 2 augustus 2012

Dag 14 - Yosemite - Glacier Point, grote bomen

Vandaag gaan we naar Glacier Point, we gaan vroeg op pad......

Lees verder door op onderstaande link te klikken:


Www.medemaatjes5.blogspot.com

woensdag 1 augustus 2012

Dag 13 - Yosemite

Vandaag vertrekken we naar Yosemite.........., het is prachtig weer wel nog wat fris, maar strak blauw. Om 8.20 uur rijden we het Nationaal Park binnen.....

Om verder te lezen klik op onderstaande link:
Www.medemaatjes5.blogspot.com

dinsdag 31 juli 2012

Dag 12 - Lee Vining

Vandaag kreeg ik bij het uploaden van de foto's de meldingen dat er geen ruimte meer beschikbaar was bij Google! Dat is ontzettend balen, want ik vind een reisverslag het leukst met foto's.
Als snelle oplossing heb ik een nieuw blog aangemaakt. Ik blijf op dit blog melden wat we de betreffende dag gedaan hebben en plaats er dan de link bij naar het andere blog voor het verslag. Beetje omslachtig maar het is niet anders.
Jullie kunnen je natuurlijk ook op het nieuwe blog aanmelden.

Groetjes Christa

Vanaf Tonopah vervolgen we onze weg naar Lee Vining, wat vlakbij Yosemite ligt. Hier slapen we 1 nacht daarna overnachten we 2 nachten in Yosemite. Als we het dorpje uitrijden, is het landschap weer hetzelfde als gisteren, al lijkt er nog minder te groeien. Na zo'n 40 Miles komen we...... Lees verder door op deze link te klikken. www.medemaatjes5.blogspot.com

Dag 11 Lange reis naar Tonopah

Gereden miles : 385
Temp               : 19 gr Bryce/ 36 gr Tonopah     
Weer                : zonnig












Vandaag plaats ik 2 berichten, ik liep een dag achter met de updates, maar ben nu weer bij.

@ Cynthia en Theo - Zion bestaat uit 2 Canyons, de doorgaande weg "9" van Springdale naar Carmel Junction is open, daar kan je met je eigen auto door. De andere canyon kan je inderdaad alleen met de shuttlebus in. Wij waren er in het weekend, dan is het erg druk.

De wekker gaat vanmorgen om 7.15 uur. Ik ben dan al wakker en werk aan het verslag van gisteren, door het moeizame( lees langdurig) laden van de foto's loop ik inmiddels een dag achter met plaatsen van het verslag. Ik vind het nl niet zo leuk een verslag zonder foto's te plaatsen. 's Morgens/'s nachts laden de foto's veel sneller. Gisteravond, toen het regende duurde 1 foto een uur! Dat is bijna niet te doen....Waarschijnlijk zat iedereen masaal op internet, waardoor het zeer traag ging.

We ontbijten in het hotel, wij vinden de geboden ontbijten van de Best Westerns prima, met als uitschieter het ontbijt in Springdale.
Bij een temperatuur van 19 gr. (voelt best koud aan) stappen we om 8.20 uur in de auto. Vandaag moeten we een eind rijden . We zijn op weg naar Yosemite, maar vanwege de lange afstand hebben we deze route in tweeën gedeeld. We overnachten in de middle of nowhere in Tonopah.
een plaatsje onderweg
Langs deze weg liggen verschillende doodgereden dieren, heel sneu, op de eerste 120 Miles komen we al 3 aangereden herten tegen.

We doen bij Cedar City uitgebreid boodschappen bij de Wallmart, de komende dagen zullen we niet veel meer tegen komen, gisteren in Bryce was wel een klein supermarktje, maar daar betaal je uiteraard de hoofdprijs. Brood, chips, water, fruit, fris, ed. nemen we daarom voor een paar dagen mee. Het past er nog bij in de auto, maar we zitten nu wel echt vol. Ook hebben de kinderen een grote zak jellybeans gekocht, onderweg vermaken we ons een tijdje met smaken raden van alle lekkere en maar ook vieze smaken. ;-)

Het steeds veranderde landschap blijft mooi om door te rijden. Het ene moment heel groen, dan weer bergachtig bosgebied of heel kale rotsen waar weing groeit. Op een bepaalde gedeelte staat het een paar miles helemaal vol met Joshua Trees of een oom die daar erg op lijkt, weer een heel ander uitzicht.
Er zijn nauwelijks plaatsjes langs de weg, zodra we een bezinepomp zien besluiten we voor de zekerheid maar even te tanken. Met een volle tank ben je toch beter af in dit soort oorden.

Nadat we weer een tijdje in de woestijn rijden, niemand voor of achter ons voor zover we kunnen zien, stapt er ineens een man, uit een stilstaande auto, midden op de weg met een stopbord!! Echt heel vreemd. De man staat in de felle zon, met in de hand zijn bord, je ziet hem balen, want het is hier heel heet en hij staat in de brandende zon. Na ong 10 min komt er een Pickuptruck ons voorbij rijden met op de achterkant van de auto: Pilot Car, follow me. 6 Miles rijden we door dikke stofwolken achter deze truck aan, met nog steeds nauwelijks ander verkeer op de weg. Ze zijn, blijkt bij het eindpunt, de weg opnieuw aan het asfalteren, er zijn meer werkauto's dan verkeer :-).


We picknicken aan het begin van de "375" en vervolgen onze weg dan over de 'extraterrestrail highway' ( buitenaardse snelweg) zoals deze weg heet, die naam is zeer goed gekozen voor deze lange, lange, lange weg.  Er staat een bord dat er de komende 150 mijl geen mogelijkheid tot tanken is, was er het stuk ervoor ook al niet, we hebben al een tijdje niets anders als onherbergzaam gebied om ons heen. Gelukkig hadden we de bij laatste tank mogelijkheid besloten voor de zekerheid maar te tanken, niet wetende dat het daarna voorlopig niet meer mogelijk is.


We rijden 90 mijl over deze weg voor er weer een soort van piepklein plaatsje is, eigenlijk niets meer dan een paar stacaravans bij elkaar. Al die tijd is er niets anders dan zeer beperkte begroeiing en bergen.  Er lopen zwarte koeien hier en daar en een antilope.  In een uur tijd komen we 3 tegenliggers tegen. Iris zegt hier niet te kunnen leven, je kan nergens shoppen of met je vrienden afspreken......
Het gebied is zo groot en onherbergzaam dat je totaal geen idee van afstand hebt. We zien heel veel draaikolken van zand over het land gaan of de weg over steken. Als ze vlak langs de weg zijn voel je de zuiging! Het is wel een beetje eng rijden om op een tweebaansweg waar je 65 m/ph mag en de koeien vrij over de weg kunnen lopen. En, ja hoor, even later staat er een aan de rand, hij steekt toch niet over..... , maar hij wil toch graag naar de andere kant, tja, dan kan je niet anders doen dan stoppen.
En...dan ineens na 2 uur praat de TomTom weer... We moeten eindelijk links afslaan.. He, he, er komt echt een eind aan deze weg. Ook al was de weg ontzettend lang we zijn wel weer onder de indruk van de enorme uitgestrektheid van dit land.  Om 15.30 uur komen we bij de Best Western in Tonopah aan, hier slapen we vannacht. Nadat we zijn ingecheckt, gaan we lekker een tijdje naar het zwembad om even op te frissen en van zon en water te genieten.

Tonopah is nu bijna een spookstad, op wat hotels en benzinestations na is alles gesloten. Veel gebouwen zijn vervallen, ramen dichtgespijkerd, deuren hangen uit de sponningen.  Er staan ook resten  uit de mijnen. Dat was vroeger heel anders en dat is nog wel te zien. Rond 1905 hebben ze hier voor 200 miljoen aan zilver uit de grond gehaald, er woonden in die tijd, op het hoogtepunt van de plaats 10.000 mensen. Als je ziet door wat voor eindeloos onbewoond gebied ze toen alles hebben moeten aan voeren en bevoorraden is dat bijna niet voor te stellen. Nu is deze stad een typisch voorbeeld van het verval van het platte land in Amerika. 


Tevens is Tonopah bekend om de 'Tonopah Test Range' (Area 52), Waar in het geheim vliegtuigen en raketten ontwikkeld en getest werden en worden. O.a. de F.117 Stealth Fighters kwamen hier vandaan.

We hebben het idee dat in het hotel veel mensen zitten die in de omgeving werken. Wij zijn hier als toeristen maar 'vreemde eenden in de bijt'. Overal zijn nl. groepen mannen, buiten aan het BBQen, bij de TV in de ontbijtzaal. Het grote voordeel is dat het hotel daarom de hele dg verse koffie en een sortering aan zelf gebakken koek heeft staan.

maandag 30 juli 2012

Dag 10 - Bryce

Gereden miles: 131
Weer: bewolkt
Temp: 22 gr.
Vannacht goed geslapen op de prima bedden van dit hotel. We ontbijten iets later dan gepland, rond 7.45 uur. We hadden wat moeite met het tijdsverschil, ik dacht dat het nog een uur eerder was ;-). Het is beetje verwarrend met het tijdsverschil tussen de staten. Nou jammer dan, we hebben ook vakantie. Na het beste ontbijt tot nu toe, veel vers fruit, aardbeien en zelfs omeletten die op verzoek vers worden gebakken. Om 8.41 zitten we in de auto, eerst rijden we terug door het Zion Nationaal Park, stoppen op een paar punten. Dan vervolgen we onze weg richting Bryce Canyon National Park. De weg loopt door een bergachtig gebied met veel gras! Dat hebben we een al week niet gezien. Er staan ook heel wat kuddes koeien, bizons, herten en paarden onderweg, dit is dus vruchtbare grond want er groeit van alles. De Sevier River kronkelt grillig door dit landschap heen. Ineens rijden we tussen de rode bergen, dan is het nog 16 Miles naar het NP rijden. Ik verval in herhaling, maar ook hier is het echt prachtig! ondanks de grote afstanden die we afleggen, vind ik het rijden alles behalve saai.

Om 11.15 rijden we het park in, we krijgen zoals in elk NP een krant met informatie en een folder over het park. Daarin staan alle uitzicht punten, wandelingen e.d. beschreven. Bij het Sunset Point, het eerste punt is het megadruk, zo druk dat we de auto niet kwijt kunnen.

We rijden eerst een paar points voorbij, dat was een goed plan, verderop is het veel rustiger. Dan rijden we naar het eind en zo helemaal terug. Het is zwaar bewolkt en maar 68 (23) gr.
Je zit hier behoorlijk hoog, boven de 9000 ft.( meer als 2700 m) het voelt hier best fris. Bij Farview Point raken we in gesprek met een Amerikaans echtpaar, zij rijden in een Corvette en Thijs mag erin zitten voor een foto. We stoppen bij bijna alle uitzicht punten, lopen een stukje en genieten van de prachtige rotsen. Het uitzicht van Inspiration Point vonden wij het mooist. Bij Sunset point, waar we later de auto wel kwijt kunnen, zijn heel veel chipmunks zelfs hele kleine, te leuk!


Om 15.30 rijden we het park uit, zien wederom een flink aantal herten om naar het volgende hotel te gaan, het Best Western Bryce Canyon Grand. Het inchecken ging vlot, als de bagage op de kamer staat, lopen we even naar het Old Bryce Town, waar je even terug gaat in de tijd ;-)
Het is een Western achting plaatsje, dus voor de toeristen hebben ze in stijl een aantal winkeltjes.

We eten 's avonds bij Ruby's Inn. In stijl van het dorp doet ook dit restaurant aan een Western denken. We eten prima, het blijft de hele avond regenen en het is ook niet erg warm.

Morgen een lange dag in de auto, met weinig op het programma.

Leuk dat jullie allemaal meelezen en reacties plaatsen, dat maakt het schrijven van de verslagen een stuk leuker.