dag 3 - Welcome in Paradise

De dag startte vandaag rond 6 uur, niet omdat we een wekker hadden gezet, maar onze innerlijke wekker gaf aan dat wij uitgeslapen waren. Zelf dachten we daar anders over, maar ja, als de natuur het zo aangeeft dan zij het zo. We lezen de reacties op het blog, het is altijd leuk de reacties te lezen en de moeite van het blog maken gewaardeerd wordt. Harm surft wat op het internet en ik ga met een boek op het balkon zitten om van het vroege zonnetje te genieten. Om 8 uur verlaten we het hotel om op weg te gaan naar Islamorada. Wij hebben erg genoten van dit hotel, een erg mooie entourage en omgeving. Het is wel een vereiste om een auto te hebben, omdat er niet veel in de directe omgeving op loopafstand is, maar dat is eigelijk op veel plaatsen in de VS zo.

We rijden eerst naar de boulevard van Fort Lauderdale om aan daar te ontbijten en een stuk langs de boulevard te wandelen. Harm heeft met googlen op een ontbijtadresje in Fort Lauderdale "St.Barts coffee co." gevonden. Dit restaurantje had een hele goede beoordeling en lag aan de A1A, het gedeelte wat langs het strand loopt. Het is een onogelijk tentje, als onze bestelling komt blijkt het servies van plastic!, maar het zit helemaal vol, smaakt prima en is in verhouding veel goedkoper dan het karige ontbijt gisteren in het hotel, dus een leuk experiment. 

Rond 10.30 stellen we de TomTom in op Islamorada en koersen, begeleidt door "The no GaGa easy listening radiostation" richting The Keys. Bij Homestead stoppen we even bij de Starbucks, kennelijk zien velen dit als laatste pleisterplaats voordat ze de weg, die Key Largo met het vasteland verbindt, oprijden. Zowel bij de koffie als de toiletten is het file. Maar de eerste Strarbucks deze vakantie smaakt goed. 

Rond 13.00 uur komen we bij ons hotel "Casa Morada" aan en worden bij de receptie verwelkomd met de woorden: "Welcome in Paradise, do you want a glass of champagne or a cocktail".  Gezien het tijdstip van de dag bedankten we, waarna ons op het hart werd gedrukt deze dan later bij de bar in het zwembad te bestellen. Dit kleine hotel (16 suites) ligt aan de Bayside van Islamorada. Het heeft een groot stuk grond in tropische setting, met in de Gulf een tropisch privé eiland waar het zwembad is gesitueerd, omgeven door palmbomen en zand. 

Nadat we zijn ingecheckt, onze kamer was al klaar, kleden we ons gelijk om, om naar het zwembad gedeelte te gaan. Op het eind van de pier zie ik een zeer uitnodigende hangmat staan. En... Hij is vrij. Gewapend met een handdoek, en een boek loop ik erheen. Op het puntje van de pier kijk ik even in het water en zie daar een manatee, die op zijn gemak aan het zeegras ligt te knabbelen. Een behoorlijke tijd blijft hij daar voor ons liggen, zodat wij de tijd hebben hem uitgebreid. te bekijken en te fotograferen. 

Ongeveer drie kwartier later zwommen er twee andere manatees om het eilandje heen. Deze waren een stuk groter dan de manatee die we eerder gezien hebben. Van de serveerster uit de bar horen we dat ze hier wel vaker gezien worden, maar zeker niet dagelijks. We hebben dus heel veel geluk. Ze pakt een tuinslang om ze zoet water te laten drinken, en dan vraagt ze of we ze willen aaien. Manatees leven in zout en zoet water, maar drinken alleen zoet water, dit hebben ze echt nodig om te overleven. Ze vonden het water dan ook heerlijk. Wij waren slechts met 6 andere gasten op het eiland. Harm zag iemand een snorkel pakken, waarop Harm aan de serveerster vroeg of we met de manatees mochten zwemmen. Zij antwoordde, dat het geen enkel probleem was, het zijn namelijk heel zachtaardig dieren. Harm spoorde mij aan om van deze unieke gelegenheid gebruik te maken. Ik moest even slikken, maar ben het water in gegaan. Die andere meneer, een Zwitser, vond het ook best spannend en volgde mij op afstand. Een oudere dame vond mij, volgens Harm, "very brave", (misschien was het overmoed door de welkomscocktail die we net op hadden). Wat een ultieme ervaring, ineens, totaal onverwacht, stond ik in het water 2 manatees te aaien. De snorkel was totaal nutteloos, het water was daar te troebel voor en ik kon gewoon tussen ze staan.

De Zwitser heeft ze niet durven aanraken, maar wel bij ze in de buurt geweest. Toen ik eruit was heb ik Harm ook gezegd dat hij het water in moest, hij vond het ontzettend spannend, het zijn ook enorme beesten maar hij heeft het gedaan en was daarna helemaal enthousiast. Vorig jaar heb ik met de kinderen tussen 9 dolfijnen gesnorkeld, Harm heeft toen foto's gemaakt. Het was zijn eerste ervaring om zo tussen grote dieren zwemmen. Het was echt heel speciaal. Het handjevol andere gasten durfden het niet aan het water in te gaan. Dus het bleef bij onze bijna privé ontmoeting met deze bijzondere dieren. Wel schokkend om te zien, hoeveel littekens ze allemaal opgelopen hebben door schroeven van boten. 

Na een echt ongekend lekkere salade uit de keuken van het hotel gaan Harm en ik later op de middag nog samen kanoën. Het kost ons wat moeite om op koers te blijven, maar uiteindelijk gaat het redelijk goed. Maar of ik dit nou durf in een State Park tussen de alligators, weet ik nog niet...... 

Als toetje van de dag zwemt er nog een groep dolfijnen voor ons langs, ja, we zijn echt in het paradijs terecht gekomen. Ik schrijf dit verhaal liggend in een hangmat, uitkijkend over de Gulf, wachtend op de ondergaande zon. Ik citeer Mattrob: Life is good! 

Het schrijven van een blog is heel zwaar.....

Voor het avondeten gaan we naar "Lorelei" een gezellig restaurant aan het water, ook bayside. Overal hangen lampjes,het eten smaakt heerlijk en er staat een lifeband te spelen. Alle ingrediënten voor een heerlijke afsluiting van een perfecte dag.