Dag 5 - Keys-Everglades-Miami roadtrip

Vandaag starten we rustig op. In dit resort is het pas vanaf 8 uur mogelijk te ontbijten. Het ontbijt stelt hier echter niets voor, de jus en koffie is prima, verder vinden we het niet lekker en ook erg karig. Er is ook totaal geen ruimte iets te pakken of om ergens te gaan zitten. Wij nemen alles, nou ja de koffie, jus en muffin mee naar buiten om nog even aan de baai te gaan zitten, dat maakt weer een hoop goed. Vandaag gaan we najaar Miami waar we de laatste 3 dagen van ons weekje zullen verblijven. Om 9.30 uur staat alles weer in de auto, en draaien we de Overseas Highway op.

Bij Tavenier maken we een tussenstop bij de Diary Queen, het is dan 10 uur 's ochtends. We bestellen beide onze eerste blizzard, Harm met M&M's en voor mij een met Snicker erdoor. Normaal drinken we koffie op deze tijd, maar een mens open staan voor nieuwe dingen... Na getankt te hebben vervolgen we onze weg. We rijden met een omweg naar Miami, omdat we eerst richting de Everglades gaan om de "Loop Road" te rijden. Dit is een 25 mijl lange dirt road door de Everglades.

De Loop Road in een niet zo bekende route door de Everglades om zelf dichter bij de natuur te komen dan in Shark Valley.
Hij buigt af van de Tamiami Trail (US 41) bij de 40 mijls bocht. In eerste instantie rijd je over een geasfalteerde weg, nog 5 mijl, die later overgaat in een onverharde weg, maar eigenlijk heel vlak en goed bereidbaar was voor het grootste deel. Verder op de Trail wordt de weg dan toch wel minder en hebben we om heel wat kuilen heen moeten manoeuvreren. Aanvankelijk was is teleurgesteld, zag alleen maar struiken en bomen, die zo dicht waren, dat er niet veel te zien viel. Na ongeveer een mijl komen we bij het eerste bruggetje, Harm zag daar kop van een kleine alligator. We stoppen de auto en stappen uit om een foto te maken. Als we aan de waterkant staan te praten komen er van alle kanten alligators aan zwemmen, ze komen steeds dichterbij en worden steeds groter. Kennelijk zijn ze heel nieuwsgierig, of lusten ze graag Nederlandse biefstuk....

Dit is slechts een voorproefje van alle alligators die we te zien krijgen. Harm zegt na een tijdje alleen nog maar uit te stappen voor dieren anders dan alligators of het moet een hele grote zijn. We zien ook een aantal grote schildpadden, maar deze zijn zo schuw dat het niet lukt ze te fotograferen. Ook de slang die voor de auto op de weg lag, wilde niet op de foto, voordat we de camera scherp hadden, was hij al verdwenen. Als je van wildlife ontdekken en de natuur van Florida houdt moet je zeker een keer deze route rijden, het is zeer de moeite waard met prachtige moerassen, cipressen en mangroven.  Neem voor de Loop Road ruim de tijd, want je bent er zeker 2,5 uur mee zoet. De maximum snelheid is 20 Mph om het wildlife niet verstoren. De Road is ook niet altijd open, afhankelijk van de condities van de weg, het waterpeil en de weersomstandigheden. 

Om 15.30 rijden we richting Miami Beach op weg naar ons hotel aan de Ocean Drive. Onderweg liggen alligators zelfs langs Tamiami Trail in de berm. We kwamen zelfs een dode alligator dwars op het midden van de weg tegen, die net aangereden was. Het had een gier die pop het karkas afgekomen was ook al het leven gekost. Rond 17.00 uur komen we rijden we bij het "Breakwater" voor, er komt gelijk iemand aan om de koffers uit te laden en de auto te parkeren. Bij het inchecken blijkt dat we een behoorlijke upgrade krijgen, een kamer aan de Ocean Drive, die uitkijkt op de oceaan. Vanachter het bureau heeft Harm zicht op flanerende dames en cruisende auto's. Wat kan hij nog meer wensen... Als de kamer geshowd wordt, staat de klokradio aan met tsjirpende vogelgeluiden. Als de Bellboy vraagt of hij nog iets kan doen, zegt Harm: "Please , kill the bird". De kamer ziet er keurig en trendy uit, maar het zal wel even wennen zijn aan het smallere bed. Hier helaas geen kingsize. We zijn hier terechtgekomen doordat het hotel wat we wel uitgekozen hadden overboekt was, en dit hotel als alternatief werd geboden.

 's Avonds lopen we naar Lincoln Road voor een pizza en salade, tevens windowshoppen we wat. Sommige etalages zijn al jaren hetzelfde, die hebben 1 collectie, trash (ofwel zooi). Als we later op de avond de Starbucks uitkomen na het drinken van een frappuccino, regent het ineens heel hard. Weer worden we in Miami verrast door een plotselinge hoosbui, na kortstondige, heftige regen kunnen we de straat al weer op. En voor we bij het hotel zijn, zijn de straten alweer nagenoeg droog.