Dag 8- al vlieg je nog zo snel, de creditcard achterhaalt je wel

Vanmorgen bij het wakker worden, zag de hotelkamer er anders uit dan de voorgaande ochtenden. De zon scheen! Zo was het Miami als wij gewend waren. Na het standaard ochtend ritueel snellen wij het strand op voor ons dagelijkse ochtend strandwandeling, tjonge wat hebben wij veel gelopen deze vakantie. Na een heerlijke tijdje langs het water gelopen te hebben, keren we terug naar het hotel voor het ontbijt. Het smaakt weer prima, alleen helaas geen warme melk bij de koffie omdat het apparaat stuk is, gelukkig lust ik ook zwarte koffie.

Na het ontbijt, het is inmiddels 9.30 uur, gaan we op de fiets er op uit. ons hotel had voor de gasten fietsen beschikbaar. We fietsen gedurende anderhalf uur een langs een groot deel van South beach, vanaf het hotel over de boulevard naast de Ocean Drive naar het South Pointe Park, langs de jachthaven naar de brug bij 5th St. Dan weer helemaal terug gefietst, deels over het harde deel van het strand tot aan de 20 th St. Op de terugweg wilden we een frappuccino bij de Starbucks halen, daar was het echter zo druk, dat we maar afdropen. Het was heerlijk om de fietsen, ondanks dat het een warmde dag was. Het zijn wel heel kleine fietsen, je zit laag bij de grond, waardoor je knieën een enorme hoek maken.  Er werd op verschillende plekken flink gesport en getraind. We hebben regelmatig mensen, vooral in het park met een personal trainer gezien. Er werd flink afgezien en gezweet, terwijl wij op onze beachcruisers langs zoefden. Eind van de ochtend gaan we nog voor een paar uurtjes naar het strand om bij te bruinen.

 

 

Vandaag start een wedstrijd van de Volvo Ocean Race tussen de 5th en de 20th St., we zien ze tussen 2 boeien voor de kust een aantal maal heen en weer zeilen, opvallend is hoe met de weinige wind die er staat toch een behoorlijke afstand tussen de verschillende boten ontstaat. Rond 14.30 uur begint het te spetteren, het lijkt wel of er een bom is ontploft, bijna als één man staat iedereen op en begint gehaast in te pakken om het strand te verlaten. Echt grappig om te zien, wij gaan natuurlijk braaf mee, want we hebben geen zin in een Florida hoosbui en dan natte spullen in de koffer te moeten stoppen. De hoosbui zette niet door er vielen slechts een paar grote druppels, daarom gaan we voor de laatste keer deze vakantie nog een stuk langs zee lopen. De zon schijnt al weer behoorlijk fel, het is gewoon een heerlijke dag. Nu halen we wel de frappuccino's bij de Starbucks, als we terug lopen richting het hotel zien we een slang over de straat kronkelen. ik wil er heel graag een foto van maken, want dat had ik Thijs beloofd als we er een zouden zien. Volgens een Amerikaan die erbij staat is hij extreem giftig, en moet ik afstand houden. We hebben de foto gemaakt, dan kunnen we thuis aan onze expert Thijs vragen wat voor soort het was.

Dan is het tijd terug naar het hotel te gaan, ons nog even op te frissen, koffers te pakken en ons klaar te maken voor de terugreis. In de stromende regen rijden we naar het vliegveld, het zicht is even zo slecht dat we een afslag missen, maar dat kost ons gelukkig niet veel extra tijd. In een lange rij rijden wij het rental car center in, waar bijna ieder autoverhuurbedrijf een eigen afdeling heeft. Probleemloos leveren we de auto bij Alamo in, bonnetje zoals het hoort op nul. Met de Mia Mover richting vertrekhal, waar ze 5 min. na onze aankomst al beginnen met inchecken. Het gaat allemaal heel vlot en binnen 20 min waren we ingecheckt. We eten wat op het vliegveld, worden electronisch gescand door security, die toch ook nog even willen voelen en heel beleefd vragen of het geen pijn doet! Daarnaast word ik nog apart genomen omdat mijn handen extra gecontroleerd moeten worden??? Met een doekje vegen ze er op een paar plekken langs, wat dan in een sort scanner geschoven wordt, niets natuurlijk. Ik mag naar huis :-) Als we in de terminal zitten te wachten, komt ineens Josephine, een teamgenoot uit mijn dames voetbalteam ;-), met haar gezin naar ons toelopen. zij gaan nu 2 weken naar Florida, we wisten dat zij in het vliegtuig heen zou vliegen, waarmee wij naar huis vliegen. Superleuk, dat we ze nog even gesproken hebben.

De vlucht verloopt heel soepel. Precies 2 uur na het opstijgen krijgen we de vraag Beef of Beef? het is dan 23.30 uur in Miami en 6.30 uur in Nederland. Wat ons betreft een heel raar tijdstip om een warme maaltijd te serveren. Maar bij Arkefly wordt dit geloof ik altijd ongeacht het tijdstip, standaard 2 uur na het opstijgen gedaan. Wij bedanken dan ook voor het aanbod, op het vliegveld hadden we al gegeten. Harm krijgt van de hele vlucht weinig mee. Hij heeft voor het eerst een slaappil tijdens het vliegen genomen, die goed werkt, want ineens gaan we al bijna landen. Hij heeft bijna de hele weg geslapen, kan zich zelfs niet herinneren dat wij halverwege een keer van plaats verwisseld zijn...

Rond 12.30 uur landen we op Schiphol, we hebben er 8,5 uur over gevlogen, de koffers komen vrij vlot, we kunnen met het eerste busje richting P3 mee, en zijn rond 13.30 uur thuis. Iris is blij met alles wat we voor haar gekocht hebben, het past gelukkig ook allemaal, ze is wel jaloers op de nieuwe Uggs van haar moeder. Thijs moet nog even geduld hebben, hij logeert op dit moment nog bij oma. Bij het legen van de brievenbus was Harm ook heel blij, het afschrift van de creditcard zat bij de post en tot en met woensdag de 16e was alles al afgeschreven. Maar ach, wie zijn schulden betaald verarmt niet.