Dag 4 - Grote bekken

.

Als we vanmorgen naar buiten gaan om naar het ontbijtgedeelte te lopen, zien we dat het vannacht geregend heeft. Gelukkig is het inmiddels weer droog en de zon schijnt behoorlijk fel. Als je over het terrein van het hotel loopt, wat dicht begroeid is meteen enorme variëteit in vegetatie, schieten er aldoor beestjes weg. Er leven veel hagedissen en gekko's en ongevaarlijke slangen. Ze zijn echter allemaal zo snel, dat het bijna niet lukt ze te fotograferen, heel soms lukt het toch. De flora is een stuk geduldiger. Het ontbijt in "Casa Morada" is prima, veel vers fruit, granula, yoghurt, allerlei soorten brood, cake, verse jus, enz. 

Vandaag moeten we dit idyllische oort helaas al weer verlaten, omdat het helaas niet langer beschikbaar was. Maar ik denk dat we hier nog wel eens terug zullen komen... De offiele uitchecktijd is 11.00 uur, dan moeten we onze kamer ook uit, maar we mogen de hele dag nog blijven. Ze zijn hier ontzettend aardig en gastvrij, in de hotelkamer worden flesjes water in de koelkast en ook een aantal snacks kosteloos aangeboden. Na het ontbijt wandelen we wat door de omgeving, waarna we na het verzamelen van onze spullen, nog voor een poosje bij het zwembad gedeelte gaan luieren, zwemmen en lezen. Vandaag is het een extreem warme dag. Het is heel helder en de UV factor is heel hoog. Je verbrandde bijna levend als je onder je palmboom vandaag kwam. De serveerster uit de zwembadbar kwam zelfs langs om te vragen of we zin hadden in een "cold cloth", dat is gewoon een natte dweil uit de vriezer :-), maar heerlijk koel. 

We houden het niet heel lang uit en rond lunchtijd besluiten we te vertrekken om bij Morada Bay een hapje te gaan eten. Hoewel we hier al vaker zijn geweest, blijft het prachtige locatie. 

 

Vervolgens gaan we naar Robbie's Marina omdat we recent op een ander blog hadden gelezen dat het hier veel Tarpon's zaten die je kan voeren. Voor $1,00 mag je op de steiger in het haventje, je kan ook zelf de vissen voeren dan koop je voor $2,50 een emmer met een maatje "haring". Tarpon's zijn vissen die in de Atlantische Oceaan leven, 1,3 - 2,5 m. lang zijn en wel 160 kg kunnen wegen. Heel grote vissen dus, daarbij zijn ze heel krachtig, ze springen makkelijk boven water of schieten ineens weg. Hun bek is enorm, groter dan het emmertje! Harm wilde eigenlijk alleen kijken, maar ik wilde ze ook wel graag voeren. Dus gewapend met een emmer waarin een stuk of zeven vissen met staart en een enorme punt aan hun bek liepen we de steiger op. daarbij struikel je bijna over de pelikanen, ze zijn hondsbrutaal en krijgen ook het nodige toegeworpen of pakken het zelf. Een mevrouw wilde een vis met een slinger in het water gooien, zwaaide daarbij haar hand naar achteren.... En weg vis, er stond een pelikaan achter haar, die hapte de vis gewoon uit haar hand. Erg komisch want de vrouw sprong van schrik bijna een meter in de lucht.  Maar terug naar mijn emmer, ik vond het nl. best wel eng. De eerste vis heb ik veel te vroeg in het water gegooid. De tweede hield ik langer vast en ook minder hoog... Dan schiet ineens met een noodgang zo'n tarpon omhoog met opengesperde bek, ik schrok mij naar. Die bek is echt enorm, bijna zo groot als een kleine emmer! Het is eng maar ook wel grappig om een keer te doen

      

                                   

Na dit visavontuur vervolgen we onze weg naar Long Key, waar het volgende hotel gelegen is. Rond 16.30 uur komen we eraan. Harm heeft weer voor een Bayside hotel gekozen. Dit is een totaal andere entourage als het vorige hotel, maar ook een mooie kamer, met een strandje waar mooie rieten stoelen, hangmatten en palmbomen. Onderweg hebben we nog even over een boardwalk gelopen maar het was eigenlijk te warm. Na het uitladen van de koffers, vleien we ons onder een palm in de schaduw neer. We hebben vandaag beide wat last van vermoeidheid, in combinatie met het erg warme weer, maakt het ons loom en niet zo ondernemend. Of we passen ons aan aan het Caribische ritme..".

 

                                   
Na het wachten op de ondergaande zon, die helaas achter de wolken verdwijnt, rijden we terug naar Islamorada, waar een Outback zit. Deze heeft een groot terras buiten. Deze keer eten we de bloomin Onion dus onder de sterrenhemel, hij was zo groot dat we hem maar voor 2/3 opkonden. Robert-Jan ik heb een van Sweet patatoes( met honing en bruine suiker) geprobeerd, maar vond het net appeltaart. Ik heb zeker de verkeerde geprobeerd?