Dag 1 - Onderweg naar Los Angeles

Om 1.30 uur gaat de wekker. Na het gebruikelijke ochtenritueel stoppen we de laatste spullen in de koffer en vertrekken we met de auto naar Düsseldorf. Twee uur later komen we aan, op P5 hebben een plekje voor de auto gereserveerd. Een vrije parkeerplaats is snel gevonden, waarna we naar de monorail lopen, die ons naar de vertrekhal brengt.

Bij Lufthansa, de maatschappij waar we het eerste deel mee vliegen, moet je inchecken bij een check-in zuil, waarna je boarding pas uit wordt geprint. Als eerste wordt gevraagd de paspoorten te scannen, waarna het apparaat een foutmelding gaf. Zelf een medewerker van Lufthansa kreeg het niet voor elkaar. We kregen het advies om dan maar het boekingsnummer in te voeren, hierop kregen we de melding dat de boekingscode onbekend was. Ook op naam waren de tickets niet terug te vinden..... Met onze spullen tien maar naar een info balie, maar deze kon ons niet verder. Waarop we terug zijn gegaan naar de incheckzuilen, er stond nu een andere medewerker, met enkele drukken op de knoppen en het intoetsen van de juiste code kwamen al onze gegevens op het scherm en waren de boardingpassen snel geprint. Daarna moet je met je koffer en boardingpas langs een balie waar je de bagage incheckt en afgeeft, waarop er weer nieuwe boardingpassen worden uitgeprint.

Bij het elektronische poortje voor de security check bleek dat we 2 boardingpassen op mijn naam hadden, maar geen een voor Iris!
Weer terug naar de infobalie, maar dat was niet de juiste plek... We moesten opnieuw in de rij, waar je de koffers afgeeft. Gelukkig ging het snel en konden we na ong. 15 min alsnog met ze allen langs de security en de douane. De vlucht naar London was een zakenvlucht, geen kids en slecht voor 2/3 vol. Het in en uitstappen ging uiterst efficiënt, een heel verschil met andere vluchten.

Na ongeveer 3 kwartier waren van terminal 1 naar terminal 3 verplaatst, hadden we nieuwe boarding passen van Virgin Atlantic en nogmaals langs de douane en security. Lekker vlot. Nu wachten op het vervolg van de reis, om 11.30 uur lokale tijd, vliegen door naar LA.
Iris vergaapt zich aan alle mooie winkels op Heathrow, en heeft gelijk iets op het oog bij Tiffany & Co. Wat ze wel voor haar verjaardag wil hebben...

Om 9.45 gaan we opnieuw boarden en eigenlijk zijn de 4 uur tussen de 2 vluchten toch redelijk snel omgegaan.
Met 20 minuten vertraging zijn we met een enorme Boeing 747 naar Los Angeles vertrokken. Bij Virgin Atlantic heeft iedereen een eigen entertainment systeem in de stoel. Wij hadden dit niet aan de kinderen verteld, zodat zij aangenaam verrast waren en zich de hele vlucht goed vermaakt hebben. Iris heeft nog wel wat geslapen maar Thijs helemaal niet. Een prima vlucht, wel behoorlijk last van turbulentie. Het eten en drinken kwam met grote regelmaat voorbij. Zelfs een sausijzen broodje en een ijsje ontbraken er niet aan.

Ondanks de enorme drukte, we werden zelfs in een aparte kamer samengedreven, passeren we de immigrations vrij vlot. 1 uur na het landen zijn we op weg, met alle koffers gelukkig :-), naar Alamo. Bij Alamo een enorme rij, als we aan de beurt zijn treffen we een medewerker die eindeloos probeert ons ervan te overtuigen dat wij een grotere auto nodig hebben. Wij hebben een Full Size SUV gehuurd, maar dat is echt ongeschikt volgens deze mijnheer... Gaat u naar de Grand Canyon? U gaat toch zo'n rondreis maken, dan MOET u echt een grotere auto hebben...ging hij door. Voor $ 45,00 per dag, is het geregeld. Harm gaf aan dat hij geen interesse had. Mijnheer probeerde nog met $ 30 en toen $ 20 per dag. Maar wij hielden vol. Uiteindelijk een beetje narrig, maakte hij de papieren in orde, extra verzekering wilden we nl. ook al niet...
Daarna op naar de auto's, nergens konden we onze categorie vinden, bij navraag bleken ze er niet meer te zijn. Een vriendelijke mijnheer ging voor ons kijken wat hij kon doen en kwam even later met Dodge Durango aan rijden. Nou helemaal prima, Harm is er blij mee, hij wilde ook graag zo'n auto, en de koffers.... Die passen er prima in, we hebben zelfs ruimte over voor extra dingen!

Inmiddels behoorlijk moe rijden we naar het hotel, we verblijven vannacht in een Best Western plus in Redondo Beach. Na het inchecken en uit laden van de bagage rijden we naar de 'Outback' om te eten. Zonder te wachten kunnen we plaats nemen, de Bloomin' onion wordt gelijk met de drankjes besteld. We lijken wel uitgehongerd, maar als hef eten komt, zitten we eigenlijk heel snel vol. Thijs is zo moe dat hij bijna niet meer kan eten.
Zijn volledige hoofdgerecht, spatiëring, gaat dan ook in een 'doggy bag' mee.

Daarna gaan de dames nog even naar de Wallmart, om een koelbox te kopen en water in te slaan. Thijs ligt te slapen in de auto, Harm blijft daarom bij hem.
Voor de koelbox slagen we niet, omdat er niets geschiktst is. We brengen de kids naar het hotel, waarna wij naar het strand rijden voor de zonsondergang.

Inmiddels is het 10 uur lokale tijd, we zijn bijna 31 uur op, dus de vermoeidheid begint toe te slaan. We zijn er, het is lekker weer, heel anders als in Florida, ook de huizen, omgeving zijn heel anders. Morgen gaan we naar de Zoo in San Diego.